In vuur schieten wolken
langs blauw voorbij
door bevende bergen
over golven van bloed
door geblakerde dalen
velden waar graan verschroeit
door droge rivieren.
Geen boom beweegt in de wind
geen bladeren ruisen
de zeeën verdrogen
en voort raast het vuur
daar waar het zelf
geen voedsel kan vinden
en sterft de hongerdood.
Is het enige geluid wat we horen,
wat we als redding hebben erkend
die ons door vlammen wil dragen
zodat geen vuurdood ons bedreigt.
De stem van het KIND.
