Leg God, Uw hand op mijn gedachten,
schijn als een engel met een heerlijk licht,
geef in het duister ’t eeuwig vergezicht
en wek in mij Uw dankb’re krachten.
Ik ben verward, hoe zal ‘k U volgen,
mij geven in Uw hand, verlangend kind
dat in geborgen zijn genade vindt
en niet door ontrouw wordt verzwolgen.
Laat toch in mij Uw wijsheid groeien
opdat ik vruchten draag op ’t grote feest
dat Hij geboren wordt die altijd is geweest
en uit Uw schoot mag openbloeien.
Laat mij u baren als een zwang’re vrouw
die warmte geeft in dode, bittt’re kou.
Bij Lucas 1:35