De eeuwen door zongen zij Uw trouw,
Zij mochten wonen door Uw liefde.
Wij zien niet altijd dat U God bent.
Wij wachten wel op U maar stààn niet in geloof;
wij leven niet een toegewijd bestaan.
Ziet U het aan, God, spot van mensen?
Ziet U het aan, de hoonlach uit hun mond?
Bent U een God die zo met zich laat spotten?
Gebukt gaan wij, onder de hoonlach en de spot,
gebukt, geslagen, onbegrepen,
volgt toch ons hart de stem van Uw gebod.
Wij roepen U, Heer, over ons wakker,
vergeet ons niet, verlaat ons niet!
Wees ons een God in al ons angstig vragen.
Zo buigen wij ons en roepen tot U in de nood.
Kom van de vijand ons voorgoed bevrijden
en breng Uw trouw die U aan onze vaad'ren bood.
Frans den Harder
15 april 2006