Zij trotseren woeste baren,
nemen hun gebeden mee.
O God wil ons toch bewaren,
wij vluchten zo ver over zee.
 
Wij ontberen met zovelen,
de geseling van dit bestaan.
Bereid ons leven op te delen,
zonder kind'ren weg te gaan.
 
O God dat deze arme stakkers,
genade vinden in ons hart.
Zij zijn het zaad in onze akkers,
Om Jezus wil verlicht hun smart.
 
Veilige haven, komen van boord,
een overtocht, zoveel geween.                      
Lijkt hun gebed misschien verhoord...?
mijn broeders zendt ze toch niet heen.
Anton van der Haar