zoveel kabaal is er
om me heen en
van binnen,
schenk mij een handvol
rust en stilte.
Heer,
zoveel stemmen
verharden mijn geest.
verkillen mijn hart,
schenk mij een handvol
rust en stilte.
Heer,
vuisten vol gezwoeg tegen
boosheid en twijfel
in eigen kracht,
schenk mij een handvol
rust en stilte.
Heer,
zoveel najagen van wind,
kijken met beperktheid
van eigen ogen,
schenk mij een handvol
rust en stilte.
Heer,
laat de kabaal
stemmen verstommen,
laat eigen ogen
Uw kracht zien
schenk mij een handvol
rust en stilte.
Heer,
maak vuisten tot
open handen
die ontvangen kunnen,
schenk een handvol van
Uw rust en stilte.
Maar beter één hand gevuld met rust, dan beide vuisten vol gezwoeg en najagen van wind. (pred. 4:6)