Het is voorbij, het is gebeurd
het heeft mijn levensglans verkleurd
Er is gegrepen en genomen
er is gestolen uit mijn dromen.

Gevaar is weg, het is geweken
angst zal mij nu niet meer verbleken
het is verstild en vastgevroren
mijn jeugd vervaagde, heeft verloren.

Wat nu nog over is gebleven
zijn kerven die er zijn geschreven
een diepe laag ligt opgeborgen
in 't laatje van de zwaarste zorgen.

Heer, geeft mij moed om te vergeven
om niet aan wrok te blijven kleven
dat vrede weer kan overwinnen
en dat het rustig wordt van binnen.
Annemarie Verdoes