"Heer Jezus, het blijft voor ons wat vaag, *
uit heel de wereld roept de mens U aan,
in blij gejubel of geweeklaag,
hoe komt het dat U allen kunt verstaan ?
Zoveel klanken met U verbonden,
soms met miljoenen tegelijkertijd,
naar Uw luisterend oor gezonden,
heeft U voor elk afzonderlijk de tijd ?
Prevaleren luide gezangen
of meer een prevelende roep in nood,
weegt U hen af naar hoofdbelangen,
bent U bij zielen vrezend voor hun dood ?
Velen roepen dat U hen niet hoort,
ontmoediging heeft hen doen opgeven,
vrees is wat vandaag het hoogste scoort,
licht maakt plaats voor duister in hun leven."
* * *
"Een ziel die op moeder Aarde leeft, **
zit aan haar natuurlijke wetten vast,
wat een lineair bewustzijn geeft,
vermogen dat bij 't aardeleven past.
De sfeer waarin Ik Mij thans bevind,
gehoorzaamt hele andere wetten,
zo ben Ik verre van doof of blind
en kan Ik heel het luchtruim bezetten,
tezelfdertijd alom aanwezig zijn,
zichtbaar, hoorbaar, voor wie zien of horen.
Ik leef met een sferisch bewustzijn,
dat miljoenen gebeden kan horen.
Vòòr iets de aardmaterie doorbreekt,
duurt het, naar aardse maatstaf, dikwijls lang,
wie wil zingen, zingt, wil spreken, spreekt,
blijft met vast geloof bidden levenslang."
* vraag
** antwoord (door doorgeving)
Heer Jezus, hoort U ons ?
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 1138
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.