Herinner mij aan Uw verbond

Als mijn gedachten samenpakken
als donkere wolken staan voor het licht
alle moed mij dreigt te ontzakken
mijn hart zich niet tot de hemel richt.
 
Ik in somber peinzen zal vervallen
slechts koude voel en eenzaamheid
mijn hoop tot wanhoop mij ontvallen
en ik moeizaam wankel in mijn strijd.
 
Richt dan mijn blik op Uw verbond
de poort aan wijde hemelboog
het teken dat U eens Noach zond
met kleuren in een lust voor ’t oog.