Lof, dank en gebed

De ochtend ontwaakte, slaap heeft mij verfrist,
de dageraad hervat opnieuw het leven
de nacht heeft zorg van gist’ren uitgewist
het wachten is wat nieuwe dag zal geven.

Ik leg mijn hand in Uwe, wil mij leiden
naar oorden gekozen door U voor mij
vervul mijn mond met woorden die U verblijden
maak voor mijn voeten het pad van smetten vrij

Mijn ogen wil ik op Uw toekomst richten
zover die gaat aan verste einder voorbij
mijn verzen, zang, ter Uwer ere dichten
schuif niet mijn vraag- en dankgebed opzij.