Mijn stil verdriet

Vader, mag ik even bij U schuilen,
U vertellen Heer, van mijn verdriet,
Dat mijn hart dikwijls moet huilen,
Maar ‘k wil niet, dat men mij zo ziet.
 
Ik heb mijn kinderen nooit verteld,
Van Uw liefde, Uw geborgenheid,
En dat is de pijn, die mij zo kwelt,
Vergeef mij Heer, ik heb zo’n spijt.
 
Ik mocht U eeuwig trouw beloven,
Maar zij zien een leven met U niet,
Zij begrijpen niet wat wij geloven,
Dat geeft een ouder veel verdriet.
 
Vader, laat hen niet verloren gaan,
Maar laat Uw liefde, hen bestralen,
Heer, raak hun koude harten aan,
Zodat zij nimmermeer verdwalen.
 
Vader wilt U dit gebed verhoren,
Zodat alle kinderen, groot of klein,
Van ouders, die U al toe behoren,
Ooit, ook Uw kinderen zullen zijn.