Een bevend en onzeker lied.
De klank werd uit mijn keel gewrongen.
't Klonk als een schor: vergeet-mij-niet.
Misschien kon 't lied U niet bereiken
-de hemel is zo ver en hoog-.
Maar 'k wilde U toch laten blijken
iets in mijn lied, dat mij bewoog.
Ik ben nog ver van vreugdezangen.
Ik vraag alleen: vergeet mij niet.
En toch rijpt aarzelend 't verlangen
naar 't vreugdevolle jubellied.
Heer, als ik zing, wend dan Uw oren.
'k Breng U zo graag een juichend lied.
Maar wil mij alstublieft óók horen
als 'k tot U zing: Vergeet-mij-niet.