Bron aller leven
sla mij hier gade
verstoken
weggedoken
vol onbehagen
en vragen
aardediep
Vader der eeuwen
grijp mijn hand
zo gezocht
om elke bocht
naar houvast
U verrast
U schiep
God van genade
open mijn hart
omsloten
genoten
van goedheid
U bereid
ik liep
Heer aller wijsheid
omarm Uw liefste
ze verbrokkelt
doch sprokkelt
genadehoutjes
verbondtouwtjes
ze riep
Hemelse Heiland
ontsteek
nieuw vuur
op den duur
gloeiend heet
in elk leed
verdiep
onze eenheid
nooit kwijt