Langzaam brokkelt alles af.
Weg vallen de zekerheden
van ons bestaan.
We bidden en smeken,
maar weten niet meer
welke weg
wij moeten gaan.
Nee, de hemel lijkt niet gesloten,
we ervaren
dat Hij onze gebeden hoort.
Toch kunnen we,
slechts in stil vertrouwen,
uitzien naar Zijn stem,
naar Zijn woord.
Met al ons bidden en smeken
lijkt ons geloof en vertrouwen
langzaam te vervagen.
Steeds moeilijker wordt het
om de onzekerheden
van dit moment
te verdragen.
We kunnen niets anders meer doen
dan onze hoofden buigen
en alles in Uw handen leggen.
Voorbij is ons bidden en ons smeken,
Uw weg lijkt een andere te zijn.
‘Uw wil geschiede’ is wat wij
U nog kunnen zeggen.
Wij loven en prijzen
Uw heilige Naam,
wij eren U, onze Heer.
Wij danken U voor wat U doet
en reeds hebt gedaan,
onze blik blijft gericht op de toekomst,
eens brengt U in alles een keer.
- Amen -
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.