Vergeeft U me,
  als egoïsme weer toeslaat,
  ik U tijdelijk niet meer toelaat.
 
Vergeeft U me,
  als ik toch voor mezelf ga,
  ik niet stevig in m’n schoenen sta.
 
Vergeeft U me,
  als ik door begeerte wordt overmand,
  m’n beloften in de prullenbak zijn beland.
 
Vergeeft U me,
  als ik even voor ‘t wereldse kies,
  ik me in m'n oude leventje verlies.
 
Vergeeft U me,
  is het, dat ik Uw genade dan toch ontvang,
  waar ik juist nú, meer dan ooit naar verlang.
 
Vergeeft U me,
  mag ik me hierbij nog beroepen op Uw Zoon,
  en op Uw Geest, die hopelijk nog in me woont ?!