Heer, verlicht ons hart in donkre dagen
Van droefenis en duizend vragen.
Van twijfel en van lijden.
Wil ons van dat kruis bevrijden.
 
De toekomst, zo angstig ongewis,
Is gehuld in huiver en in duisternis.
Het aards bestaan, zo hard en vol gevaar,
IJlt genadeloos van jaar naar jaar.
 
Uw geboden worden ruw doorbroken.
Het hellevuur lijkt hier ontstoken.
Grenzen houden op nog te bestaan.
Duivelswerk krijgt thans vrij baan.
 
De akker waar Uw Woord ooit werd geplant,
Is in een dorre vlakte nu verzand.
Hopen dat het restgewas blijft groeien,
En tot Uw dienst zal blijven bloeien.
 
Wil ons troosten met de gedachte,
Dat wij vertrouwend op U, wachten,
Op bevrijding van onze ketens.
In vast geloof, willens en wetens.