Twee twinkelende oogjes,
twee spartelende pootjes,
zo hulpeloos, zo breekbaar en zo teer,
wat zwarte sprieterige haartjes
en dan …… die zoetgevooisde kaartjes
met woorden van geluk en trots en meer!
“Een wondertje op pootjes”,
zo noemde iedereen die zacht getinte mooie meid,
een vechtersbaas die streed tot aan de laatste loodjes,
een kampioen in die welhaast verloren strijd.
Verwekt in een verkwanseld lijf, vergeven
en gesloopt door drugs en drank,
nog onvolgroeid, geen kans op een gelukkig leven,
geboren tegen wil en dank.
Zij veerde echter op en groeide zeer voorspoedig
van minimaal gewicht tot een volwassen vrouw,
verrukkelijk spontaan, ontwapenend en trouw,
de ongewisse toekomst tegemoet, standvastig en blijmoedig.
Niek van der Hoest
· het wonder van de geboorte van onze (geadopteerde) dochter.