Acceptatie

Hoe kun jij van de liefde leven
als jij jezelf niet accepteert?
Bestaat die mogelijkheid dan wel,
door 't Woord van God ons aangeleerd?...

Schenk onophoudelijke liefde,
ja, meer nog dan jijzelf verlangt.
Hoe kun jij dat aan and'ren geven
als jij dat stemmetje ontvangt?

Dat stemmetje van haat en afkeer,
je bent een nietsnut, zwak en broos,
wát heeft jouw leven hier voor zin?
Je bent volkomen waardeloos.

Die mogelijkheid bestaat dan niet,
daar 't stemmetje - haat - jouw hart bezeert,
maar, weet dán dat er Uitkomst is,
dat God jou hier wel accepteert,

want Hij biedt dwars door haat en afkeer
een middenweg van waardigheid.
Hij houdt van jou zoals je bent
en wenst met Zijn behulpzaamheid,

dat jij je hart aan Hem zult geven,
- ter opening voor de Heil'ge Geest -
zodat Zijn liefde daar kan wonen
en ieder in jouw ogen leest,

daar woont Genegenheid in 't hart,
door stralend Licht opnieuw gesticht,
- van toekomst en van accepteren -
daar God jouw leven heeft verlicht.

Je kunt weer liefde geven, nemen,
door de bestraling van de Heer.
Hij nam een woning in jouw hart
in plaats van 't stemmetje haat en afkeer.

Je leeft dan in d' Alwetendheid
dat jij uniek bent hier op aard',
je hebt niet enkel 's Heren liefde
maar ook jouw eigen 'ik' aanvaard.

De mogelijkheid bestaat dus tóch,
geen stemmetje meer die 't hart bezeert
maar zingend leef jij naar de toekomst,
ik heb mijzelf geaccepteerd.