Ademtocht

Je zult me niet altijd horen
Over de grootheid van mijn geloof
Dat is vaak maar een klein zaadje
Ook houd ik me weleens doof

Voor Gods woorden en Zijn liefde
Dan ben ik het even kwijt
En wil ik niet geloven
Dat Hij mijn leven leidt

Ik ben van het bid en werk
Of eigenlijk andersom
Eerst doe ik wat ik kan
Dan vraag ik God waarom

Het leven zo weerbarstig is
Ik lig vaak op de grond
En vraag me dan dus af
Waarom mijn grote mond

Het geloof is als de liefde
Daar moet je steeds in groeien
En het belangrijkste daarvan is
Je laat het zien: dat doe je

God geeft me dagelijks moed
Om weer op te staan
Hij is mijn ademtocht
Door Hem kan ik het leven aan!