Beloofd is beloofd,
is er nog iemand die daar in gelooft?
Ik in ieder geval wel, bij mij is God nog in tel.
Maar hoe zit dat dan in ons dagelijks leven,
zijn wij in staat om meer dan het gewone te geven?
Met gelijk gestemden is dat geen probleem,
maar iemand zonder land, een ontheemde?
Wij leven in weelde,
eigen haard is goud waard.
Kunnen wij ook breken en delen?
God vond niemand te veel, of te min,
Hij gaf de zin van het breken en delen,
ook al zijn het er velen.
De opdracht is om in liefde samen te leven,
minstens één hemd van je lijf te geven,
en als het kan nog veel meer,
gastvrij zijn, aandacht hebben voor die ander,
dan zal de wereld gaan veranderen.
Weg met die egotripperij,
je buurman hoort er toch ook bij?
Nog krijgen we de tijd om in te zien,
dat we samen een weg moeten vinden,
het begint al bij het opvoeden van kinderen.
Respect en liefde voor elkaar,
samen maken wij dan de opdracht waar.
