Dauwdruppels

Luister naar mijn woorden
want ze komen recht uit mijn hart.
Woorden die over de bergen heen gaan
en in de heuvels blijven hangen als
dauwdruppels op een verdwaald hert.

De dieren kijken blij op want zij verwachten
een jager, die hun de rust en het leven wil ontnemen;
maar daar zweeft een hart door het woud,
die alleen maar over zijn geloof wil praten.

Koning Winter smelt bij zoveel warmte
en moet eerder plaatsmaken voor juffrouw Lente,
die de slaap nog uit haar ogen veegt want zij is
nog lang niet klaar, maar bij het zien van zo veel goeds
op de aarde verwarmt zij alles en iedereen tot op het bot.

Bloemen komen verdwaasd eens
kijken wat er allemaal gebeurd.
Sneeuw laat het water van de bergen 
stromen en vormt met vele druppels
een veelkleurige waterval.

Mijn woorden komen daar achter vandaan
en zingen als een echo over de wereld.
De woorden gaan op zoek naar warmte
en rusten pas bij zonsondergang.

De zon heeft de schaduw meegebracht,
ik kom van achter die schaduw naar voren
en roep: ik geloof in God, echt waar: ik geloof in God!

Klaas van Eijbergen
6 augustus 2005