ondertussen blijft de aarde altijd bestaan
De zon komt op en de zon gaat weer onder,
ik vind dat verschijnsel nog altijd een wonder
De wind waait naar 't zuiden, draait naar het noorden,
gaat zo haar eigen weg naar andere oorden.
De mens zwoegt en zweet, maar waar doen ze het voor,
ze kijken, maar ze zien niets, ze gaan als maar door.
Men lijkt te vergeten waar 't leven om draait,
't is materialisme dat alom opwaait.
Men is van God los, zijn schepping vergeten,
je koopt weer wat nieuws wanneer iets is versleten.
Maar d' aarde, de sterren, de zon en de maan,
die zie je niet zo in een catalogus staan.
Met geld zijn die dingen ook echt niet te koop,
Dus koester de schepping, want dan is er nog hoop
Geloof, hoop, liefde de bakens van 't leven,
liefde om ook juist aan een ander te geven
Samen geloven in wat God heeft gedaan,
dan zullen we een prachtige toekomst ingaan.