Je brede lach,
is als een stralende zon.
Je onschuldige ogen,
dat zo klein begon.

Je twinkelende ogen,
die helder naar mij kijken.
En een vragend gezicht,
die mijn leven verrijken.

Je heldere stem,
klinkt als een zuivere toon.
Je vriendelijke blik,
een leven zo schoon.

Dit geeft een volmaakt gevoel,
dat niet is te evenaren.
Het is het mooiste wat er is,
het is niet te verklaren.

Ik vroeg aan mijn Schepper:
"Wat is dit volmaakte gevoel?"
De Schepper antwoordde toen:
"Het is scheppend: mijn doel".

"Maar zou ik het verklaren,
het scheppen van mijn handen.
Je volmaakte gevoel,
zou als een kaarsje opbranden".
Jan van der Veen
Uit: Licht en Hoop (De roep van het verlangen)