Een zee van bloemen ter herdenking

Een zee van bloemen ter herdenking
liggen bijeen na diepe krenking.
Als eerbetoon voor alle doden
door landgenoten aangeboden.

Verbijstering laat ons beseffen
hoe diep de vliegramp ons blijft treffen.
Om zoveel levens afgesneden
die in de dood zijn weggegleden.

Wij staan als u met lege handen
met tranen die in d'ogen branden.
Door machteloosheid aangegrepen
zijn onze kelen dichtgeknepen.

Ons rest alleen 't eerbiedig zwijgen
en 't hoofd voor elke kist te neigen.
Die heel stijlvol werd voortgedragen
met ons waarom dat diep bleef knagen.

Troost dat blijkt steeds naar woorden zoeken
wanneer wij treurenden bezoeken.
Om teder 't juiste woord te vinden
dat zacht uw wonden zal verbinden.

Verbonden met uw grote schare
die 't groot verlies moesten ervaren
willen w' u levend in ons midden
de kracht en steun van God toe bidden.