Eens zal het lente zijn

Ze zeggen dat het lente worden zal.
Het woord stroomt door de kale takken
en wacht op zon, die bovenal
de koude eeuwig aan zal pakken.

De knoppen komen aarzelend naar boven.
De bloemen wachten tot het zonnig wordt.
Hoe moeilijk is het nu nog te geloven
dat door de koude de belofte niet verdort?

De kille wind dreigt in het noorden.
De wolken dekken alle schoonheid toe.
Verbleken al de mooie lentewoorden.
De mensen worden ziek en moe.

Maar de belofte zal het eens wel winnen.
Eens zal het voor ons eeuwig lente zijn.
Dan zal Gods liefde stralende beginnen
en leven we in hemels zonneschijn.

Gods warmte doet dan knoppen openspringen,
en alles bloeit in nieuwe lentepracht.
We mogen nu al vol verwachting zingen:
'Gods lente komt na onze winternacht.'