Eindtijd

O God, laat ons nog dichter bij U schuilen
closer dan ooit tevoren, van nu aan.
In Uw klimaat, dat vrij is van vervuilen
is licht en adem, om te blijven staan.
Hoor Heer de wereld jammeren en huilen.
De mensenwaarden zijn voorgoed vergaan.
Heer God, laat ons nog dichter bij U schuilen
schenk ons de moed om door te gaan!
 
Wereldse grofheid wordt nu
door nog grover overtroefd.
Reeds maant Uw Godd’lijk woord:
“‘t Is nu genoeg!”
Nog draait de aarde zuchtend
en zwoegend rond haar as.
Maar niet zo, als het eens
‘in den beginne’ was.
Hoe goed en heerlijk het toen was,
toch kozen wij verkeerd
en erven ‘t erfgoed nu van kwade dingen.
Zo heeft het heden ons geleerd
en... resten ons nog slechts herinneringen.
Het einde van een sprookje, denkt u nu?
Dat had de duivel wel heel graag gewild.
Maar nee, Christus de Heer is niet zo cru,
integendeel! Hij is goed en trouw en mild!
 
             Zijn reddingsboei ligt klaar
             in storm en nacht
             grijp aan, wanhopig mens,
             grijp aan!
             En word in Jezus’ naam
             voor eeuwig Thuisgebracht!

(Openb. 11, 12 en 13)