Er is zoveel verborgen leed

Er is zoveel verborgen leed
dat mensen met zich dragen.
Verdriet en last die niemand weet
hun hart met duizend vragen.
 
Soms zichtbaar aan een droeve blik
doen smart en leed zich tonen.
Als in een flits een ogenblik
die beiden zich vertonen.
 
Wie kent het schreeuwen van het hart
dat tot God op doet klinken.
Waarin de pijn en diepe smart
in donkerheid verzinken.
 
Want in de diepten van het hart
daarin ziet God de zorgen
en alles wat een mens verwart
dat daarin ligt verborgen.
 
Wie diep in ’s naasten ogen ziet
kan met zijn hart vaak peilen
de last de pijn en het verdriet
dat niet is te omzeilen.
 
Elk mens moet door de diepten heen
van wat hem doet omringen.
Maar God leert na tijd van geween
een mens opnieuw te zingen!
 
Want als na veel verborgen leed
God zorgt voor vreugdedagen
opdat een mens dan niet vergeet
een danklied op te dragen.