Ooit was er een lied
van eindeloze liefde
maar wie hoorde het
wie deelde in de klanken
de schrijver bedanken
om dit lied
om niet?
Er moesten vogels komen
in honderdduizend kleuren
en honderdduizend stemmen
op een plek
waar de zon
nooit onder zou gaan
waar het blank moet zijn
en bruin
en geel
en
waar leven moet zijn
in honderdduizend kleuren
en honderduizend stemmen.
En Hij schiep blank
en bruin
en geel
en
vogels
om het lied
te laten horen
het lied van licht
en liefde
en leven
een lied
om niet.
Het lied kwam
in honderdduizend vormen
uit honderdduizend kelen
en werd in het begin
maar weinig maar later
door velen
gehoord.
Soms werd het lied
verstoord
door de stilte
van gebroken adem
en gebroken harten
en gebroken kleuren
maar juist daarom
werd het lied
machtiger en
mooier
dan ooit.
Wie luistert
hoort honderdduizend tinten
liefde
wie zwijgt
hoort een altijddurend
gezang
wie het hoort
wordt nooit meer bang
wie het verstaat
geniet
om niet
Ooit was er een lied.