de gouden glans over mijn leven
de dag dat ik jouw liefde won
werd de aarde mijn hemel.
Jij viel als dauw op mijn hart
waarvan ik de parels mocht proeven
jij liet mij groeien
als jong kiemend gras.
Jij gaf mij de tinten
om mij naar jouw beeld te kleuren
en je nam mij mee naar de bron
waar ons nieuw leven begon.
jij klankbord van mijn ziel
waarop nooit zo hoog werd gezongen
en jij die met nog hogere klanken inviel
toen ons lied voor altijd had gewonnen!
jij mijn avondlijke ster
verzilverend mijn nachten
en jij die sluimerend blijft wachten
al ben jij daar wel eindeloos ver.
Jij de roos in mijn verzen
die over de dood heen zoekt naar leven
- maar die ik ooit weer moest derven -
ge-anker-de pijn in mijn leven.