Kijken doe je met je hart.


Luist’ren met je ogen.


Spreken lukt met ieder woord


zuiver afgewogen.


Troosten is iets dat je door


eigen leed zult leren


en door niet zo groot te zijn


kun je groei vermeren.



Het is alles anders dan


je vaak denkt te weten,


want wat echt van waarde blijkt


is zo snel vergeten.


Je moet wel iets dieper gaan,


tot jezelf inkeren


om de grondbegins’len van


wijsheden te leren.



Sterkte komt uit zwakheid voort.


Tweedracht baart vergeven.


’t Sterven van de oude mens


laat wat nieuw is leven.


’t Is maar hoe je alles ziet:


kijken, luist’ren, spreken


kan de hemel in je hart


ruimschoots openbreken!



Frits Deubel


10 april 2006

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment