God,
Onrustig, onzeker, opstandig
is mijn hart
en schamperheid is mij niet vreemd
als ik denk aan U.
Toch blijf ik mijn mond tegen U openen.
Waarom zou ik niet?
U houdt mij niet tegen.

Steeds weer zoek ik U.
Wie bent U?
Bent U zo machtig
dat ik U wel zoeken moet,
dwars door mijn schamperheid
en ongeloof?

Laat los,
zegt menigeen.
Ik zwijg en heb geen woord,
laat staan iets wat een weerwoord is.

Altijd bent U aanwezig
en vecht met me,
tot ik geen adem heb en wens er niet te zijn.
Dan stel ik weer,
ja, tegen beter weten in ,
mijn hoop op U.

Waarom laat ik niet los?
U, die ik niet zie.
U die ik niet hoor.
U waar ik alleen naar tasten kan.

Waarom zoek ik U?
Zoek ik naar U opdat ik zeggen kan:
heb mij lief?

Henny Blaak

14 oktober 2005