Zon - geblakerd land,
bruin en uitgedroogd.
Het gras is geel - verbrand,
verdord is iedere plant.
Bomen, struiken kwijnen.
Heet en stoffig,
heet en stoffig,
want de zon blijft schijnen.

Dan komt de late regen,
opgezogen door het dorstig land.
Eerst een buitje
dan de echte late regen,
een verademing voor boom en plant.

***

Bruin en uitgedroogd
lijkt ons geestelijk klimaat
met weinig kerkgang en veel gepraat.
Kerken lopen leeg en kwijnen,
door de onverschilligheid
- die blakerende zon -
die harten blijft beschijnen.

Nee toch niet, want luister!
Regen, regen ruist er.
Die late, late regen
met stromen van Gods zegen.
Wordt zijn Geest nu uitgestort *
over alles wat verdort?
Gaat jong en oud straks profeteren?
Gaat het tij nu keren?

Is dit die late, late regen,
waar het land naar smacht?
Die stromen van Gods zegen,
stromen van Zijn goedheid en Zijn kracht?

O Geest van God, kom met Uw zegen.
Besproeit U ons
met stromen van de late regen.

Lies Land

* Joël 2:28 en Handelingen 2:17

Uit de bundel: Gods telelens
Uitgever: Vision Evangelische Uitgeverij Groningen