Discipelen in een kleine boot.
De nacht was koud en het water zwart.
De wind was tegen,  de golven groot,
Jezus,  altijd weer, raakt Hij ons hart.

Kijk daar, daar beweegt iets op en neer!
Help,  een spook,  komt het niet naar ons toe?
Maar….., is dat  Jezus, daar  op het meer?
Jezus, Rabbi, wordt Hij dan nooit moe?

Dan roept Petrus, zeg toch, dat ik kom.
“KOM”, zegt Jezus, houdt zijn armen wijd.
De anderen roepen: “doe niet stom!
Blijf bij ons, hier is je veiligheid!!”

Petrus,  denkt niet na, stapt over boord,
de reling vast, nog een omklemming.
Petrus  op het water, op  Zijn woord.
Laat de reling los, zijn bestemming.

Petrus verliest zijn blik, heel even,
Ziet dan de aanstormende golven.
Waar is toch mijn verstand gebleven?
Petrus, bijna, word je bedolven.

Wat voor een wonder is hier geschied?
lopen op het water was het niet!
Het wonder was dat Petrus  losliet,
Los van dat, wat hem zekerheid biedt.

Het verhaaltje leert ons in dit lied,
Dat, wie in vol vertrouwen loslaat,
Kiezen voor, wat ons zekerheid biedt?  
Of…, Jezus, die ons nooit zinken laat.

Naar Mattheus 14: 22-33