ik schrijf je… hoe moet ik beginnen?
ik schrijf je…  en het doet zo’n zeer
dat ik je niet langer kan beminnen
als ‘n uitverkorene van God de Heer
 
ik hoop dat je mijn besluit begrijpt
zolang voerde ik al een zielenstrijd
ik liet die gevoelens nog wat rijpen
en voel mij nu tot Zijn dienst bereid
 
waarom moeten wij beiden toch lijden
hebben wij daarvoor elkaar liefgehad?
dat een engel over jou mag neerstrijken
zijn vleugels spreiden over al je smart
 
het schrijnt mij, je los te moeten laten
wetend hoeveel jij ook van mij hield -
door God werd ik als nieuw ‘herschapen’
alleen door Zijn liefde voel ik mij bezield                               
 
als je ooit eenzaam aan mij zit te denken
in gebed blijven wij verbonden met elkaar
kan ik je van ver de mooiste rozen schenken
die we eens samen leggen voor Zijn altaar…