's Avonds keek ik televisie
naar 't programma 'memories'.
En ik zag verloren liefdes
treuren over hun verlies.
Ik zag vrolijke momenten
uit een ver vervlogen tijd,
boordevol met sentimenten
ontrouw, liefde, twijfel, spijt.
Mensen zochten heel gespannen
naar hun liefde van weleer.
En de vrouwen en de mannen
waren lang zo jong niet meer.
Waarom wegen zijn gescheiden
was verschillend steeds van aard.
Meestal bleef er toch bij beiden
van de liefde iets bewaard.
Een ontmoeting hartverwarmend
met een lach en met een traan.
d'Oude liefde weer omarmend
leek de tijd soms stil te staan.
'Oude liefde zal nooit roesten'
dat is zo het spreekwoord luidt
En terwijl ze verder moesten
bleek; dat spreekwoord komt steeds uit.
Ik heb 'memories' geschreven
'k Was mijn Grote Liefde kwijt.
't Was de liefde van mijn leven
leek verdwenen in de tijd.
Maar wat ik nooit heb geweten
dat bleek toen ik Hem weer zag,
dat Hij mij nooit was vergeten
en ook mij zocht elke dag.
'k Heb mijn Liefde terug gevonden
en ik laat Hem niet meer gaan.
'k Heb mijn lot aan Hem verbonden;
Liefde blijft altijd bestaan.
Ook al lijkt liefde te doven,
wacht maar tot je Hem weer ziet.
Dan ga je in Hem geloven.
Echte Liefde roest heus niet.
