in ’t feestgedruis
van een verjaardag
zie ik hen staan
of zitten rond een tafel
glas in de hand
gezellig koutend

maar achter de façade
zie ik plotseling
de sporen
van gesneuvelde relaties
zijn er emoties
diep in mijn hart

vanmorgen
werd ik wakker
met dat beeld
zie ik er dwars doorheen
hoe Jezus
met ontferming rondkijkt

tranen staan in zijn ogen
als Hij
de drommen mensen ziet
in hun gebrokenheid
noemt Hij hen
schapen zonder herder

de ogen van mijn hart
vullen zich met tranen
stijgen er woorden op om hulp
laat door mij heen Heer
als uw afgezant op aarde
toch uw ontferming zichtbaar zijn


naar Math. 9:36