hoe vele zijn de wegen
hoe eigen en geijkt
toch één gemene deler
als harten zijn bereikt
de liefde van die Ene
geloof ooit ingestort
hoop die hoger schouwt
bevloeiend wat verdort
hoe ondoorgrondelijk
de kronkelende bochten
door diepe verlangens
die vervulling zochten
vragen als een kluwen
naar de ware wegen
verliezen perspectief
waar komt U mij tegen?
hoe vele zijn de tekenen
van trouw door alles heen
waar Jezus als de Weg
met lichtpuntjes verscheen
de keuze voor het Leven
de moed om door te gaan
Uw ondoorgrondelijk lijden
bodem om op te staan
zo bid ik U Barmhartige
vernieuw een vaste geest
vertrouwend op Uw wezen
die zal zijn en is geweest
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.