Een schouwspel voor de wereld, engelen en mensen,
Om Christus wil een dwaas
iets wat velen van ons niet wensen
Te vaak speelt trots ons nog de baas

Als verdrukten staan wij te boek
vriendelijkheid voor laster,
een zegen voor een vloek.

Maar is Hij ons niet voorgegaan,
Hij in wiens schoenen wij nu staan,
Nu,
te delen in Zijn lijden is ons een eer,
straks,
Zijn heerlijkheid aanschouwen,des te meer.

Olivia Rustenberg