Uitgestoken armen

Uitgestoken armen
om mij op te vangen.
De zonden en lasten, zwaar.
Vermoeid, van de lange reis alleen.

Uitgestoken armen,
ze nemen alle lasten af
die ik altijd heb gedragen.
Nu reis ik niet meer alleen.

Uitgestoken armen,
zoveel liefde spreekt daaruit.
Ze tillen mij op
om mijn ziel te troosten.

Uitgestoken armen
nodigen mij van harte
uit naar een eeuwig leven.
Bij het eindpunt van de reis.

Uitgestrekte armen
genageld aan het houten kruis.
Ze spreken van zoveel genade
Die mij heeft gered.