In het dal van diepe duisternis
Heer, waarom zag ik U daar niet
er bleef slechts pijn en droefenis
een troosteloos inktzwart gebied
maar U zou toch dichtbij mij zijn
met rust en vrede zou U mij redden
waarom deed het dan zo'n pijn
zeg mij Heer waarom ... wilt U mij dat uitleggen

het antwoord echode door mijn ziel:

jij liep daar in eigen bittere kracht
tot moedeloze wanhoop je omgaf
te zwaar was voor jou alleen de last
die op je drukte en je niet ontzag
uit het dal zag jij geen uitweg meer
je ogen verblind door zilte tranen
eindelijk, eindelijk, riep je "help mij Heer"
Ik opende je ogen ... niet Ik had jou maar jij had Mij verlaten