van ieder eiland onontgonnen,
Gods nieuwe waarheid is al reeds begonnen,
dit is de juiste plaats voor mijn part.
Woeste baren en dan weer vredelievend bedaren,
kunst van vriendschap met het ware zelf;
Nooit en te nimmer los van woorden,
doorgestroomd in het verwoorden,
de innerlijke raadselen als het gewelf.
Beginpunt van vaste waarden;
het is dat onze geest zich opklaarde
en openbaarde en groeien wou
zo als zijn bouw.
Op de drempel van de nieuwe morgen,
los van gekrakeel en schuttingtaal,
om de lieve vrede te bewaren,
vandaag toch voor een ieder zijn avondmaal?
Op de kansel zal men preken,
veel van Gods ware liefde doorbreken,
op een ieders mond zal vrijheid spreken;
Nooit en te nimmer los van woorden,
doorgestroomd in de juiste akkoorden,
als muziek klinkt het dan in onze oren.
Vrijheid van godsdienst is om te leren,
niet alleen voor de hoge heren
datgene ontberen,
maar ook voor hen met dovemansoren.
Gods nieuwe waarheid en liefde aan
ons allen zullen toebehoren.
Heden als Zijn eeuwig beginsel ons
toebedeeld,
Ware liefde en Zijn wetten uitgedeeld,
door Ware Ouders aan ons uitgelegd,
voor een rijk geestelijk leven ons
toegezegd.
Alleen Gods Hart met Zijn ware liefde
ons volledig vervult;
is het dat God als onze Ouder
heeft met ons eindeloos geduld?