als een fontein
bruisend
opborrelend
uit de bron
van mijn hart
klinken
woorden
van aanbidding
voor mijn Schepper
die dit onmetelijk heelal
en deze aarde maakte

maar boven alles
staat de grenzeloze liefde
waarmee U mij
uit stof der aarde
schiep
uw levensadem
in mij blies
als deelgenoot
van een relatie
met Uzelf

mij verwonderend
over de grootsheid
waarmee U
mij omringt
kan ik
niet vatten
dat U
in uw volmaaktheid
om wilt gaan
met mij

en als uw droom
in duigen valt
door keuzes
die ik maak
wegloop
uit uw nabijheid
laat U mij
niet uit handen vallen
blijft U
in tranen achter

met open armen
wachtend
op mijn terugkomst
naar het vaderhuis
blijft uw volmaakte liefde
mijn hart raken
kan ik
die roep
nooit meer verliezen
totdat ik antwoord geef