In de wereld zijn gevangen,
niet meer vrij te kunnen zijn.
Niet meer vrij te kunnen ademen,
Vastgebonden moeten zijn.
Vastgebonden in een leven
dat alleen maar tranen brengt.
Waar geen mens je nog kan helpen
waar de pijn zich met verdriet vermengt.
 
Steeds maar weer te moeten zoeken
naar een stukje vrede op aard.
Telkens weer naar liefde snakken
tot de pijn eens is bedaard.
Maar de plannen van een God vol liefde
geven moed en levenslust
maken dat ik eens kan zeggen:
‘k ben mij van Zijn trouw bewust.
 
Christus die mijn zonden heeft gedragen,
Leert mij om te leven naar Zijn wil.
Alles mag ik bij Hem brengen,
Hij verlangt naar mij, dat maakt mij stil.
Hij bevrijdde mij uit een wereld
waarin ik vastgebonden zat.
Waaruit ik mijzelf nooit kon bevrijden,
en waar onrecht aan mij vrat.
 
Nu mag ik uit Zijn genade leven,
Hij bevrijdde mij van angst en pijn.
Nooit meer bang te hoeven wezen,
nooit meer alleen te hoeven zijn.
Vrij te mogen zijn in Christus,
vrijgekocht door Zijn kostbaar bloed.
Vrij te mogen leven bij de Heiland.
Geeft mij nieuwe levensmoed.