zijn beeld

volmaakt
een woord
dat elk mens
in wezen
onbereikbaar
in de oren klinkt
nauwelijks kan voorstellen

zoals volkomen witte sneeuw
beschenen door de zon
een oogverblindend
fenomeen
dat pijn doet
aan de ogen
om bescherming roepend


en toch . . .
volmaakt
in liefde
volmaakt
rechtvaardig
een oogverblindend Licht
in onze Schepper

en toch . . .
geeft Hij zich af
met zondaars
mensen
zoals ik
in woord en daad
listig van hart

en toch . . .
heeft Hij
mij waarlijk lief
nam zelfs mijn straf
voor al mijn
onvolkomenheden
levenslang begaan


nu kan ik naderen
tot die volmaakte God
wil Hij
zelfs wonen in mijn hart
om te weerspiegelen
zjin liefde
en rechtvaardigheid

de keuze ligt bij mij
of ik Hem toe sta
dat sapstroom van de Wijnstok
mijn leven
als een rank aan Hem
mag stuwen
naar zijn beeld



naar Romeinen 8:28-29