In het glazen tuintje
van jouw hart kom je
met een kubieke meter
loepzuivere lucht toe

Je kunt er niet verdwalen
hooguit in een herinnering

En uit een troostend verzegeld
zeggeding schep je dorstig
een onuitputtelijke vreugde

Al glimlacht daar geen zon
knipoogt ginds geen maan
huppelend als een kind
wil je weer de trap opgaan

Om ooit - ooit eens werkelijk
in de beloofde glazen stad
met gouden straten te staan

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment