De tuin van Liefde

En wandelend langs een pad van rozen
hoorde ik 't ritselen van een vleugelslag
een engel die naar mij was toegekomen
toonde mij waar 'De tuin van Liefde' lag

onder een gouden prieel liet hij mij  gaan
waar ik verblind, door een schitterend licht
-mij opeens voelde met witte veren staan-
keek ik in de liefelijkheid van Zijn gezicht

en armen die mij sterk en zacht omsloten
schoof Hij mij hoog aan in Zijn engelenrij
omdat ik Hem voortaan zou blijven loven...
Straalde de hemel,oneindig blauw en blij.

En terwijl mijn laatste weemoedstranen
nog vloeiden over de koude aarde neer
werd ik heel ver door het Licht gedragen
en allen die ik liefhad, zag ik met vreugde weer!