Op een nacht had ik een vreemde droom
ik sprak met mijn moederke dat lang was gestorven
de lijn stoorde en ik was slecht met haar verbonden
ook haar stem had duidelijk een heel andere toon.

Ik vroeg haar of ze mij goed verstond
en of ze niet even naar d'aarde terug wou komen
maar ze zei kind lief jij bent alleen aan 't dromen
en ikzelf, ik sta niet meer op vaste grond.

Toen leek het of haar stem steeds van verder kwam
en ik begon luid te roepen en te schreeuwen
kan je me niet wat duidelijker uitleg geven
't is precies of je van mijn vragen geen notie nam.

Dan probeerde ik met mijn wagen naar haar toe te rijden
maar iedere weg die ik nam, was afgesloten of versperd
geen straat of huis die in mijn herinnering was bekend
zag ik tot mijn verbazing plots, een engel verschijnen.

O die zal ik de weg naar de hemel moeten vragen 
zou hij mij het plaatsje van mijn moeder kunnen  wijzen
en zie ik haar straks in al haar luister weer verschijnen...
Maar opeens zag ik de nieuwe morgen voor mij dagen...

Ik wilde vlug mijn onvervulde droom weer inglijden
en tot mijn spijt kon ik ook dié niet meer terug krijgen.