Met de maan aan mijn zij
volg ik de lange weg
Een reis met een bestemming
naar de plaats waar mijn hart
al tijden veilig ligt verborgen.
Een avondbries vangt mijn haar
ze is als mijn diepste zuchten
naar wat ligt achter de horizon
Mijn tempo versnelt wanneer
ik bewust ben van mijn thuiskomst
Af en toe zie ik op weg
een medereiziger passeren
Zijn doel voor mij onbekend
toch heb ik met hen de weg te delen
één weg, met ontelbaar veel verhalen.
Ik reis door tot de morgen komt
waar de Zoon de hemelen verlicht
Mijn dorst naar liefde wordt gestild
door de levensfontein langs de weg
onderweg naar het Eeuwige leven.