ontwaken op de Grote Morgen

we gaan slapen in de avond
't wordt ook genoemd: ter ruste gaan
het duurt tot aan de morgenstond
en dan de nieuwe dag ingaan

van avondstond tot morgenstond
is de tijd voor ons gesloten
dan zijn we weg van 't wereldrond
tot gesloten wordt ontsloten

is het ook zo met ons leven
als we de tijdgrens overgaan
dat we weten: 't is maar even
dan breekt de Grote Morgen aan

de bazuinen zullen klinken
en allen zullen er weer staan
't was verzinken, het wordt blinken
als wij naar onze Heere gaan

het is morgen en geen avond
als we bij onze Heere zijn
daar is het altijd morgenstond
de hele dag: Zijn zonneschijn

alle duister is verdwenen
rouw en dood: zij zijn voorbij
men zal nooit meer hoeven wenen
de Heere zegt: ge zijt van Mij

ge zult zijn waar Ik zal wezen
en delen in Mijn heerlijkheid
en uw naam in Mijn boek lezen
van nu aan tot in eeuwigheid