Ik droeg mijn tranen
gevangen in de kom van
mijn verschroeide handen
naar jouw doodsgezicht

Mijn zout water, waarmee
ik het leven wilde terugbrengen
mijn God.. vergeef me
jouw ogen bleven dicht

Over een kronkelend pad
vervolg ik het gedachteveld
van mijn herinnering

welk leidt het zalvend spoor
naar de Gouden poort, voor eens
onze hereniging

mijn broertjelief..

Richard M. du Prée

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment