Hij was de brug tot hoop

Hij zag Israël zonder herder.
Een volk zonder hoop.
Hun heil had Hij voor ogen
toen hij door Getsemane kroop.

Niet dat ze van Hem hielden.
Ze wilden Hem niet meer.
‘Hij zegt, dat Hij Gods zoon is’.
zo gingen ze tekeer.

Hij, wilde voor hen sterven.
Trouw en liefde gaf Hem kracht
om het lijden te aanvaarden
dat van Hem werd verwacht.

Zij, zagen Hem als lastpost.
En er was geen weg terug.
Hoewel ze het niet zagen,
toch was Hij wel de brug

om het pad weer vrij te maken
dat eens werd dichtgegooid.
Hij kwam hun hoop teruggeven
toen zijn lijden was voltooid.